Opzij, opzij, opzij, we hebben ongelofelijke haast.
Alles moet steeds sneller. Vergelijk je ervaring eens als je per
trein een ander land bereikt of per vliegtuig.
Wat een verschil in beleving!
Gun jezelf het heilzame van even stilstaan ...

In deze tijd van het jaar ontdekken we met vreugde dat de
dagen meer licht laten zien: de accenten verschuiven. Het is
bijzonder hoe kunstenaars de gave hebben om de aandacht
naar een bepaald persoon of voorwerp te richten door te
spelen met licht. Iedereen en alles krijgt glans als er licht op
schijnt.

We hebben allemaal dezelfde achternaam: Van de Aarde.
Het opnieuw ontwaken van de natuur maakt ons blij en geeft
nieuwe hoop. Volgens Augustinus heeft Hoop echter twee
prachtige dochters: Woede en Moed. Woede, over de
situatie zoals deze is en Moed om er iets aan te veranderen.

Vijf mei doet ons natuurlijk denken aan de bevrijding na de
oorlog, maar er is ook een andere bevrijding: die van de geest.
In de Bijbel wordt beschreven hoe vijftig dagen na Pasen de
Heilige Geest wordt uitgestort. De apostelen spreken allen in
hun eigen taal maar alle aanwezigen kunnen het verstaan. Ze
zijn verbaasd maar er is ook een andere interpretatie mogelijk:
mensen mogen het zó verstaan als hun geest wil.

„Er is nog zomer en genoeg
wat zou het loodzwaar
tillen zijn,
wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen
terwille was, als
iedereen niet
iedereen op handen droeg“
(Judith Herzberg)

Een viering over levenskunst.

Bidden is ademen met je hart.
Bidden is kijken naar je wortels, naar je diepte, naar je Bron, naar het goede, dat we zoekend de Goede mogen noemen, God.
We zoeken verdieping door samen te luisteren naar muziek, te zingen en te bidden.

Wat is de roeping van je leven? Waar gaat je verlangen naar uit? Als je doet waar je hart ligt, ontwikkel je jezelf tot degene die je wilt zijn. Je kunt dan voor anderen en voor jezelf veel betekenen.

In deze maand missen we onze geliefden en denken we weer aan hen. We voelen het verdriet dat er altijd is. Kunnen we in deze tijd van dagen die korten toch het licht vast houden? Licht voor mensen die verdriet hebben. Licht voor mensen die onschuldig lijden. Licht voor onszelf waar we het niet meer verwachten. Allerzielen, licht dat nooit meer dooft.

Ook in moeilijke tijden worden er nieuwe dromen gezaaid over Licht in de duisternis. Een belofte van een kind dat komen gaat.