Wij mensen begrijpen elkaar steeds minder. Er is een sterke polarisatie aan het groeien. Soms lijkt het of we een verschillende taal spreken. Laten wij proberen weer naar elkaar te luisteren, de afstand naar de ander te overbruggen.

De lente staat bij uitstek symbool voor een nieuw begin. Kijk maar om je heen. De natuur ontwaakt langzaam uit haar winterslaap. De kale takken lijken nu nog te slapen, maar het spektakel staat op het punt om te beginnen. De eerste knoppen komen uit, en dan barst plotseling het feest los in een explosie van bloesem. Het oude is opgeruimd en maakt ruimte voor het nieuwe en geeft weer hoop. Bij de lente begint de cyclus opnieuw.

Licht en donker zijn twee kanten van onszelf. Ze behoren tot het leven en tot ons leven. We doen vaak wat ons het beste uitkomt zonder daarbij rekening te houden met anderen. Welke kant in onszelf geven we het meeste voeding? Welke keuze maken we? Hoe kunnen we op weg naar Pasen het Licht de ruimte geven en verspreiden?

Wij leven als vrije mensen. Vrij zijn betekent ook dat wij rust en vrede in onszelf vinden. We staan stil bij mensen die de vrede niet vinden. We wensen elkaar in deze viering vrede en alle goeds.

Heb je wel eens het gevoel dat je in je leven de vonk mist? Je verlangt naar meer vuur en warmte in je leven. Verhalen kunnen inspireren en aanstekelijk werken. Zoals het verhaal van Pinksteren. Waarvan raak jij in vuur en vlam?