In de vieringen van het OIG kom ik al sinds de allereerste vesper twintig jaar geleden. Ik woonde al enkele jaren in Gouda, maar had hier nog geen plek gevonden waar ik me kerkelijk thuis voelde. Van huis uit katholiek, was ik in Rotterdam actief geweest in de oecumenische studentengemeente. Ik had daar genoten van de heel verschillende geloofsopvattingen die samenkwamen in inspirerende vieringen met wisselende voorgangers die elkaar versterkten. In het OIG vond ik hiervan veel terug: verschillende geloofsachtergronden, voorgangers die hun eigen kennis en ervaringen inbrachten zonder vast te roesten in een patroon, een grote inbreng van de bezoekers zelf en ook weinig belemmeringen door kerkelijke instituties.

In de loop van de jaren ben ik steeds meer betrokken geraakt bij de organisatie van het OIG en de voorbereiding van vieringen. Vooral het voorbereiden van vieringen vind ik inspirerend, soms nog meer dan de viering zelf!

Toen het OIG de laatste jaren steeds kleiner werd, had ik het gevoel dat het uiteindelijk een soort huiskamergemeente zou worden. Ik denk dat ik me daar uitstekend bij zou kunnen thuis voelen, maar ik ben wel heel blij dat de toeloop weer groeit. Als de groep te klein wordt, is het moeilijk om elkaar te kunnen blijven inspireren; je hebt regelmatig vers bloed, nieuwe ideeën nodig om een levende gemeenschap te zijn. Je hebt ook meer mensen nodig als je je niet wilt beperken tot alleen vieringen, maar ook gespreksgroepen, meditatieavonden, etc. wilt kunnen aanbieden. Mijn ideaal ligt, denk ik, nog dichtbij het idee van een basisgemeente, maar haalbaar acht ik dat niet meer, ook gezien de algemene ontwikkelingen in gelovig Nederland.

Ik wens het OIG voor de komende vijf jaar een wat groter draagvlaak, ook organisatorisch. Het is lastiger om mensen te vinden voor de Kerngroep dan voor de eenmalige voorbereiding van een viering. Verder hoop ik dat het ons lukt om, met inspirerende voorbereiders, vieringen te kunnen blijven maken waardoor mensen zich verrijkt en gesterkt voelen.

Overgenomen uit het Jubileumboekje, Een liefdevol mozaïek.